het word later en de kater lest de dorst van het gevoel
strijk neer in mijn stoel zonder doel begint het weer
ik geef me over aan de strijd en ik leg me er bij neer
niet weer roept mijn geweten maar ik weet niet meer beter
het lot is in mijn handen die ik verander naar mijn regels
ik speel mijn eigen spel ik ben elke dag aan zet
mijn doel lijd eronder want ik ga te laat naar bed
het is slecht ikw eet het terug vechten vergeet het
ik heb geen krachten meer ik geef me over aan het leven
sta nog even stil bij alles dat verder tikt
sluit mijn ogen en geniet doe ze open en ik stil
ik kan het niet meer aan
de dagen blijfen staan
ik wil wel maar kan niet
ik kan het niet meer aan